De redactie van dit digitale weekblad wenst u dat er een oplossing komt voor de grote problemen van 2020 en dat we weer naar hartelust in onze stad kunnen wandelen, varen, terrasje pikken of waar uw voorkeur ook naar uitgaat. Dat 2021 u dat brengt waar u nu smachtend naar uitziet!

De Eindejaarsquiz is dit jaar in de vorm van een aantal vragen tijdens een stadswandeling. Naar keuze wandelt u daadwerkelijk of virtueel via Street View. Wij geven u ruimschoots de tijd om alle vragen op te lossen. Verzamel uw antwoorden in een e-mail (zie link rechtsonder) of maak een (leesbare) foto van de ingevulde vragenlijst en verstuur die bij de antwoordmail vóór 20 december a.s. Wie de meeste vragen goed heeft, wint. Bij meerdere inzendingen met hetzelfde aantal goede antwoorden bepaalt een loting door Ria Scharn de uitslag. Zoals sinds een paar jaren gewoonte is, is er een prijs te winnen en ook dit jaar is dat weer een proefabonnement op het tijdschrift Ons Amsterdam. De verzending stopt na 1 jaar wanneer u niet ingaat op de uitnodiging abonnee te worden.

U kunt zowel routekaart als vragenlijst naar wens vanuit de browser afdrukken. Als uw printer dubbelzijdig afdrukken ondersteunt, kunt u de vragenlijst op twee A4-tjes kwijt. Klik hier om de wandeling met Street View te starten. U belandt dan voor de St. Nicolaaskerk en kunt met de cursor aangeven hoe u wilt lopen.

Download de routekaartDownload de vragenlijstStuur uw oplossing

De snelste met het juiste antwoord op de foto van vorige week was Ria Scharn. De nieuwe opgave komt dan ook van haar. Ria vond deze foto uit het begin van de Tweede Wereldoorlog en u moet weten dat de situatie tegenwoordig veranderd is. De vraag is:

In welke straat/steeg staat de fotograaf?

Hoe heet de voortzetting van deze straat/steeg aan de overkant?

Oplossingen via deze link

Foto: Stadsarchief Amsterdam

Wij sneden net niet genoeg af van het Zeemagazijn of tegenwoordig Scheepvaartmuseum om niet direct duidelijk te maken dat het hier om Kattenburg ging en de brug dus de Kattenburgerbrug (#274) moest zijn. De foto - waar dit een uitsnede van is - maakte Pieter Oosterhuis in 1859, nog voor de KNSM de oever waar nu de houtwal is, in beslag nam.
De Kattenburgerbrug is nog steeds van dezelfde makelij als die in 1787 zo'n doorslaggevende rol speelde in de strijd tussen orangisten van de Oostelijke Eilanden en patriotten (zie tekening hieronder). Doordat hout onderhevig was aan rot moesten ophaalbruggen minstens eens per eeuw herbouwd worden. Dat zien we aan de constructieverschillen ook terug.

Foto: Stadsarchief Amsterdam

Goede oplossingen kwamen van Ria Scharn, Jos Mol, Harry Snijder, Aschwin Merks, Mike Man, Katja Kronenberg, Anthony Kolder, Anneke Huijser, Ger Lange, Adrie de Koning, Robert Raat, Harald Advokaat, Bert Brouwenstijn, Rein Aardema, Dante Metz, Ben Stegers, Fanta Voogd, Jan van der Hoeve, Herman Schim van der Loeff, Lieuwe Karbet, Saskia Swart, Arjen Lobach, Otto Meyer, Ron Huissen, Han Mannaert, Hans Goedhart, Dick van der Kroon, Alex Z, Niek de Kroon, Ton Brosse,

De keuzefoto's betreffen locaties buiten de Singelgracht.

Een dijkhuis zoals ze vooral in Amsterdam-Noord voorkomen. maar dat is geen garantie. Let u vooral op de versiering boven de ingangsdeur. Het lijkt roestend betonijzer maar het is sgraffito. Als u een tip wilt... zoek op deze kaart eerst een dijk met huisjes met een dergelijk vrij uitzicht over weilanden. De vraag is:

Waar is dit?

Oplossingen graag via deze link

Foto: © Ton Brosse

Het lage pand is Achillesstraat 79 en de dwarsstraat is de Van Tuyll van Serooskerkenstraat. Het beeld op de pilaar is de polospeler van Antoon Raedecker. Dat beeld heeft een evenknie aan de andere kant van de straat en beiden zien uit over het Van Tuyll van Serooskerkenplein (zie onder).
Het stratenplan is onderdeel van het Plan Zuid van Berlage dat in de 20-er en 30-er jaren werd uitgevoerd. De beelden zijn van 1929. Voor meer over de beelden, klik hier.

Foto: Stadsarchief Amsterdam

Foto onder: Street View

Goede oplossingen kwamen van Arjen Lobach, Kees Huyser, Anneke Huijser, Adrie de Koning, Jos Mol, Anthony Kolder, Robert Raat, Ria Scharn, Bob Bommellaan, Maarten Helle, Dante Metz, Jan Six van Hillegom, Ger Theuns, Mike Man, Harry Snijder, Aschwin Merks, Otto Meyer, Han Mannaert, Wim Huissen, Ton Brosse,

Laat ons meegenieten en stuur hem naar de redactie. Vanaf 2020 moet het onderwerp zich juist buiten de Singelgracht bevinden. Wij verwachten wel een niet alledaags beeld dat ook niet-buurtbewoners wel eens op het netvlies kregen. Graag via deze link en alléén via deze link a.u.b. Blijf sturen!

Nee, hier is niet Christo aan het inpakken geweest, dit hebben wij met het vlakgommetje gedaan. De vraag is:

Waar is dit?

Welke gebouw is hier uitgevlakt?

Laat het ons weten via deze link

Foto: Stadsarchief Amsterdam

Had u nu maar de PDF over de markten in Amsterdam bestudeerd. Sinds 1616 was op het Singel een dagmarkt voor inheems fruit en wel tussen Raam- en Heisteeg. In het spraakgebruik was dit de Appelmarkt en zeer druk bezocht, zowel door kopers als door aanbieders. De havenmeester, die tevens marktmeester van deze Appelmarkt was, had er zijn handen aan vol.
De markt werd in 1895 verplaatst naar de Elandsgracht, de markt waar we kort geleden de bloemkool-foto van zagen.

Foto: Stadsarchief Amsterdam

Goede oplossingen kwamen van Kees Huyser, Katje Kronenberg, Arjen Lobach, Adrie de Koning, Anneke Huijser, Ria Scharn, Anthony Kolder, Robert Raat, Peter Pijst, Jos Mol, Aschwin Merks, Mike Man, Han Mannaert, Otto Meyer, Ton Brosse,

Nog zo'n detailfoto. De vraag is:

Wat is het adres van dit gebouw?

Oplossingen graag via deze link

Foto: © Pieter Klein

Dit is een zijrisaliet van het Barleusgymnasium op de Weteringschans 29. Het middenrisaliet had Pieter ook gefotografeerd maar dat was behalve heel herkenbaar ook voorzien van de naam van het instituut (zie foto hieronder).

Foto: © Pieter Klein

Foto onder: Stadsarchief Amsterdam

Goede oplossingen kwamen van Arjen Lobach, Anthony Kolder, Bert Brouwenstijn, Maarten Helle, Ria Scharn, Aschwin Merks, Mike Man, Otto Meyer, Harald Advokaat, Jos Mol, Robert Raat,

Bovenstaande foto is er weer een uit de Beeldbank, zonder de locatie te vermelden. Hulp bij het zoeken kan de paltrokmolen zijn die precies in het verlengde van de sloot staat. Een paltrokmolen is een houtzaagmolen zoals er tientallen stonden ten westen en zuiden van de stad (zie afbeelding links). Ook niet-alledaags is het pad langs het water. Meestal grenzen de erven aan het water en loopt het pad tussen de huizen aan weerszijden.

Waar is dit?

U kunt op de fotoklikken voor een grotere afbeelding in de Beeldbank.

Laat het ons weten via deze link

Foto: Stadsarchief Amsterdam

Zoals min of meer te verwachten was, een oplossing van dit stadsgezicht kwam er niet.

Hulp kwam niet

...een plaatje van oud-Amsterdam, ongeschikt voor de quiz want overbekend. Over de verbrede Muntsluis liggen rails voor de paardentram dus het is hier later dan 1875. In de verte zien we behalve de Mozes en Aäronkerk ook het oude Diaconieweeshuis aan de Amstel dat in 1888 afgebroken werd. Toch heeft iemand bij het Stadsarchief iets ontdekt op de foto dat eerder gewijzigd werd of verdween, namelijk in 1883. Misschien weet u wat dat kan zijn?

Laat het ons weten via deze link. Goh... toch nog een quizvraag!

redactioneel

Afbeelding boven: Gezicht op Amsterdam, Pieter Bast 1599 - Klik de afbeelding voor een hoge resolutie-afbeelding in de Beeldbank

“Over de oorsprong of de afleiding van de namen Y en Amstel behoef ik - Jan ter Gouw is hier aan het woord - eigenlijk niet te spreken, want het zijn geen straatnamen, het zijn geografische namen. De straatnamen zijn in de stad geboren, maar de namen Y en Amstel zijn veel ouder dan de stad zelf, want zij dagtekenen uit de tijd der vroegste bewoning van dit lage en waterachtige gebied. Het Y bruiste reeds als “die wilde zee" van Tyeort (´t Y-Oord?) langs Ostsagem (Oostzaan) en Westsagem (Westzaan) tot Spernerewald (Spaarnewoude) en Felisun (Velsen), en de Amestelle rolde haar golven langs oevers, die zich verscholen achter ’t riet, eeuwen lang voordat er nog een Amsterdam bekend was. Y en Amstel behoren ook niet binnen de stad, maar liggen er buiten, en voor zoveel de Amstel zijn uitloop door de stad heeft, stroomt hij toch in zijn eigen bed, dat ouder is dan de oudste oorkonden melden. Hij heeft geen weg gekozen door de stad, maar de stad heeft een plaats gezocht aan zijn oevers.

Afbeelding: Kaart van de loop van de Amstel en het IJ (Covens & Mortier, 1788) - Klik de kaart voor een hoge resolutie-afbeelding in de Beeldbank

De namen Y en Amestelle zijn beiden afkomstig van de wortel aa, ae, ee, ie, ye, ei, die water betekende, en waarvan zo talrijk veel stroom- en plaatsnamen zijn afgeleid. Ons Y betekent dus eenvoudig: het water, de naam die de vroegste bewoners van het gouw Amestelle zeer natuurlijk gaven aan de brede zeearm, die ten noorden hun natuurlijke grens vormde. Nu nam de genoemde wortel gaarne de letter m achter zich. Aam, aem,, ame, eem, enz. drukken allen water uit, en wij vinden die, hetzij zelfstandig, hetzij in samenstelling, in een groot aantal namen, algemene zowel als eigennamen, terug. Het betekent “water" en “stelle” plaats of plek". Evenals dus het Friese Ameland een land in het water of een eiland betekent, is ons Amestelle een waterige plek of een waterrijk oord. En dat de rivier die er doorloopt dezelfde naam draagt als hett land is niets buitengewoons, maar wel bewijst het gemis van een eigen naam, dat onze Amstel van ouds niet, gelijk zijn buurstroom de Vecht, behoord heeft tot de hoofdstromen of koninklijke waterwegen, waar langs de koophandel en scheepvaart gedreven werden, maar slechts een onbeduidende landrivier was, waarom het dan ook niet te verwonderen is, dat de naam in zeer oude charters niet gevonden wordt.

Afbeelding: KLM Foto / SAA

De geschied- en oudheidkundigen hebben doorgaans het Y in de middeleeuwen als een smal water beschreven of getekend. “Het Y, dat nu als een grote en brede stroom Amsterdam bespoelt, was eertijds klein en smal," zegt Pontanus. En Soeteboom verhaalt, dat het Y in vroeger eeuwen zo smal was, dat men er met een plank overging van de Zaan naar Sloterdijk. Graaf Floris getuigt juist het tegendeel. Hij noemde in 1285 het Y een “wilde zee", en verklaarde dat die “veel land placht te bederven". Dat doet geen sloot, waar men met een plank over gaat. De historie van de plaatsen aan het Y gelegen, vooral aan de zuidelijke oever en de westelijke hoek, bewijst, dat deze zeearm in de middeleeuwen veel breder geweest is, dan hij in de 17e eeuw was. Hij heeft althans sedert de 14e eeuw voortdurend land gevormd en zijn bed versmald.”

Afbeelding: Reproductie van de oorspronkelijke kaart van Jacob van Deventer uit 1560

Volgens A.A. Kok zouden we eigenlijk van Y moeten spreken en schrijven in plaats van IJ, zoals we tegenwoordig doen. Y werd en wordt uitgesproken als “ie” en IJ als “ei”. Wanneer deze klankverschuiving  is ontstaan is niet bekend. In oudere teksten wordt afwisselen y en ij gehanteerd toen er nog geen vaste spellingsregels waren. Maar goed, we houden ons aan de spelling van nu en schrijven hier Y met IJ. In elk geval moesten de bewoners van de prille stad beschermd worden tegen de hoge golven en de regelmatige overstromingen. Al gauw had men dijken opgeworpen en we zien op oude kaarten dat deze namen kregen die tot op heden nog voortbestaan. Spaarndammerdijk, Haarlemmerdijk, Nieuwendijk (in eerste instantie Windmolenstraat genoemd), Dam, Warmoesstraat (genoemd naar de warmoes- of groentetuintjes die er binnendijks lagen en hiervoor Kerkstraat geheten). Later kwam er nog een dijk om de stad heen, de Zeedijk, die wij volgen via de Anthonisdijk (de tegenwoordige Sint Antoniesbreestraat, de Jodenbreestraat en de Muiderstraat), overgaand in de Hoogte Kadijk en de Zeeburgerdijk.

Het water aan de monding van de Amstel dat op het IJ uitkwam werd “rak” genoemd, een recht stuk vaarwater, en werd Damrak genoemd, de eerst haven van Amsterdam, lopend van de Dam naar het IJ. De achterhuizen van de Warmoesstraat, lagen direct aan het water van het rak en liggen gedeeltelijk nog steeds vanaf de Nieuwebrug tot aan de Beurs van Berlage aan het water. Ook achter de huizen van de Nieuwendijk werden pakhuizen gebouwd, die met de achterzijde langs het Damrak aan het water stonden, zodat de scheepsladingen direct vanuit de schepen in de pakhuizen gelost konden worden. In 1530-‘31 werd er in opdracht van het stadsbestuur door middel van aangeplempte grond een brede kade langs de pakhuizen gelegd, die de naam “Op ’t Water” kreeg. Ook toen de kade allang Damrak heette werd deze naam echter nog tot in de 19e eeuw door de bewoners gebruikt. In de 19e eeuw werden er nog een aantal andere dijken in het IJ gelegd, o.a. de Westerdoksdijk en de Oosterdoksdijk. Aan “de overkant van ‘t IJ”, zoals dat in de volksmond heet, waren de volgende dijken aangelegd: Buiksloterdijk, Nieuwendammerdijk, Schellingwouderdijk, Durgerdammerdijk en Uitdammerdijk als onderdeel van de Waterlandse Zeedijk, die het gebied van het Waterland moest beschermen tegen het water van het IJ en de Zuiderzee.

Over het Rokin ging en gaat soms nog in diverse geschriften het verhaal rond, dat het afgeleid was van “Rak-in”, dus het rak binnen de Dam. Nader onderzoek heeft uitgewezen dat de naam oorspronkelijk “Ruck-in” moet zijn geweest, omdat de rooilijn van de huizen die op deze plek langs de Amstel stonden steeds meer naar achteren werd verplaatst, zodat de huizen moesten “inrukken”. De naam (Binnen) Amstel is als straatnaam behouden op kade van de westelijke oever van de rivier, lopend vanaf het Muntplein tot aan de Sarphatistraat. Het wilde water van toen is bedwongen door met name de Afsluitdijk, die in de Zuiderzee werd aangelegd. De havenstad Amsterdam kon uitgroeien tot een van de grootste zeehavens van Europa door de aanleg van het Noord-Hollands Kanaal tussen 1819 en 1824 en het Noordzeekanaal (afbeelding) tussen 1865 en 1876.

Alle afbeeldingen komen uit de Beeldbank van het Stadsarchief Amsterdam, tenzij anders aangegeven.

en naam is als een parfum, het roept herinneringen op. Dat gebeurde Roosje de Wolff toen ze in Ons Amsterdam de naam Barend Boekman tegenkwam. Barendje Boekman, zoals zijn collega’s hem noemden. Ineens doemde het beeld van de Oudemanhuispoort op waar Boekman “stond”. Roosje liep elke schooldag vier keer door de poort op weg naar of komende van school. Vooral om haar vader even te groeten maar al doende leerde ze alle handelaren kennen alsof het familie was. Haar vader stond in de eerste kast vanaf de Kloveniersburgwal, een goede plek om de boekenliefhebbers die van die kant kwamen op te vangen. Dat was vooral van belang als ze boeken te verkopen hadden. Een goede plek dus, maar ook een slechte als de wind door de poort veegde, dan kreeg hij de volle laag. Die kast was vlak naast de stadsapotheek; Roosje herinnert zich de dropjes en stukjes zoethout die ze daar wel eens kreeg.
Naast haar vader stond David Blok, Teiwele voor zijn collega’s en Teiwele was al heel oud toen haar vader in de poort kwam te staan. Niet lang erna verkocht Teiwele zijn kast en sleet zijn laatste dagen in een Joods bejaardenhuis.
Naast Blok had Juda Emmering twee kasten. Emmering, Joep voor zijn collega’s, was de intellectueel onder de boekhandelaren. Zo oud hij was, hij bleef altijd studeren: talen, politiek…, hij was sociaaldemocraat en dat was in die tijd (net na 1900) best progressief. Later kwam zijn broer Arie hem in de poort bijstaan. Kort voor WOII opende Emmering een antiquariaat op het Rokin maar overleed spoedig daarna.

Zijn broer die de winkel in de Langebrugsteeg dreef, werd opgepakt door de bezetter en overleefde de oorlog niet. Roosje herinnert zich dat naast Emmering over twee kasten breed de scharensliep van Dikke Frizzi stond. Frizzi waggelde zeker tien keer per dag de poort uit naar een café op de hoek van de Staalstraat. Hij is zo dik geworden door al dat bier, vertelde vader De Wolff. Als Frizzi Roosje bij haar vader zag fleurde hij helemaal op en riep “Ahh… bongiorno, come esta?” Roosje durfde niets terug te zeggen tot zij in een boekje een antwoord opdook: “Grazie, bene”. Zijn enthousiasme kende geen grenzen: “Brava, brava” galmde het door de poort. Zijn compagnon was een lange slanke Italiaan die de hele dag luidkeels zong. Een van zijn deuntjes ging over Rosa en Memeta… of zoiets.
Naast Frizzi was de stal van Barend Frank, volgens Roosje een hoogst eigenaardig mens die zich met niemand bemoeide. Na enkele huizen in de buurt bewoond te hebben trok hij in het huisje waar jaren later in 1924 Hendrik Pfann zijn boekhandel zou vestigen. Dat heeft Roosje niet meer meegemaakt.
Naast Frank stond Barend Boekman, een boekenkenner bij uitstek, een vriendelijk, opgewekt man. Als Roosje de poort inliep op weg naar haar vader en Boekman wist dat die er even niet was, riep hij: “Zoek je je vader? Die is gaan bajonetschermen”. Een broer van Boekman, Maurits, had ook een boekhandel in de Vijzelstraat en diens zoon Emanuel zou nog eens wethouder van Amsterdam worden.
Daarnaast stond de oude Van Kollem waar Roosje niet zoveel van afwist. Hij had de laatste twee kasten in de poort. Dat wist Roosje nog over de handelaren in de poort.

Wij weten inmiddels iets meer. Om te beginnen dat Roosjes herinneringen in 1905-1910 te plaatsen zijn. Roosje Cohen-de Wolff werd in 1897 in Amsterdam geboren en overleed er in 1969. In 1941 werd zij ambtshalve uit de gemeente geschreven en dook in 1946 weer op. Zonder het zeker te weten, nemen wij aan dat Roosje in die jaren ondergedoken heeft gezeten.

De winkelkasten werden in 1757 in de passage ingericht en waren bedoeld voor alle soorten handel. Het waren in feite afsluitbare nissen van een paar vierkante meter. Men dacht aan kunst, antiek, juwelen enzovoort. Aanvankelijk waren er 18 kasten waarvan er nu 14 over zijn. Eén kast, nr.6, is uitgebroken om een doorgang naar het Binnengasthuis-terrein te maken. De boekhandelaren namen de kasten in bezit toen ze in 1876 van de Botermarkt verdreven werden door de herinrichting tot Rembrandtplein. Veel van die handelaren hadden een Joodse achtergrond en gingen in het spraakgebruik als ‘boekenjood’ door het leven. Dat was niet discriminerend bedoeld, nog denigrerend, het was een onderscheiding en het was daarvoor zelfs niet nodig Jood te zijn. De handelaren die Roosje beschrijft, zijn vaak de tweede generatie die daar stond. Boekman nam de handel van zijn vader Emanuel over, Van Kollem van zijn vader Mozes Eliazer. Tegen het eind van de 19de eeuw was de poort stevig in Joodse handen en dat bleef zo tot 1941.

En dan enkele handelaren uit de tijd van Roosje de Wolff:

Emanuel de Wolff (Middelburg 1867-1934 Diemen; Roosjes vader) van oorsprong banketbakker. Hij trouwde in 1894 in Amsterdam met Carolina Frank en kreeg vier kinderen waaronder Roosje.

Barend Boekman (Amsterdam 1869-1942 Auschwitz; foto). Over hem hebben de sites Joods Monument en Joods Amsterdam nog wat gegevens. Het adres van zijn kas was volgens een politierapport van 1940 Oudemanhuispoort 11. Hij is twee maal getrouwd, in 1899 met Hendrina Lenson waar hij vier kinderen mee kreeg en in 1930 met Mina Gans, welk huwelijk kinderloos bleef. De oudste zoon overleed in 1927 en verder heeft alleen zijn jongste dochter Sara de oorlog overleefd.
De kunstenaar en verzamelaar Remmet Ouwejan noemde hem “een strikt eerlijk handelaar die niemand bedroog, noch afzette met prijzen, waar vele professoren van de Universiteit te Amsterdam kochten, een man die als mensch door iedereen werd geroemd om zijn eerlijkheid, zijn groote boekenkennis en zijn opgeruimd humeur ondanks tegenslagen die hij in zijn gezin door ziekte vaak had”.
In 1939 vierde hij met zijn collega’s niet alleen zijn 70ste verjaardag maar ook het feit dat hij 50 jaar boekhandelaar was. Bij deze gelegenheid hingen de collega’s het volgende gedicht aan zijn kast:

“Boekman in boeken.
Nu al vijftig jaar.
Was hij hier te zoeken.
Altijd fris en klaar!
Heden zijn zijn jaren.
Zeventig in getal.
God zal hem nog sparen.
Gezondheid bovenal!”

Op 14 september 1942 werd Barend tegelijk met zijn vrouw in Auschwitz vermoord.

Juda Emmering (Amsterdam 1879-1934 Amsterdam) was uitgever, boekhandelaar en antiquair. Hij trouwde met Dina Nerden en kreeg drie kinderen.

David Blok (1823-1904; tekening) was boekhandelaar en had met zijn broer Jozef ook in Den Haag een boekhandel (kraam).

Jacob Mossel (Amsterdam 1852-1916 Amsterdam) trouwde met Flora Salomons en kreeg 10 kinderen, waaronder zijn opvolger in de poort: Salomon (Sal).

Mordechai Lobo (1826-1899) was in 1876 met zijn broer Jacob een der eerste gebruikers van een kast in de poort. Hij had de boekenhandel op de Botermarkt van zijn vader overgenomen.

Jacques van Kollem had met zijn echtgenote Betsy de twee kasten (nrs.13-14) van zijn vader Markus overgenomen. Beiden kwamen in de oorlog in kampen terecht maar overleefden allebei, waarna ze hun handel in de Oudemanhuispoort voor enkele jaren weer oppakten. De laatste advertentie is uit 1949.

Barend Frank (Amsterdam 1869-1943 Sobibor; foto) was transportwerker en marktkoopman (Ten Katemarkt) in manufacturen. Hij trouwde in 1893 met Duifje Elsas die in 1936 overleed. Het verkopen van boeken in de poort was een nevenactiviteit voor hem.

Clemente Frizzi (1877-?)
Frizzi was een Italiaanse familie die in de poort messen, scharen en schaatsen sleep. De oudste, Clemente, ging in 1895 terug naar Italië waarna zijn broer Fiorino het overnam. Dat moet de Frizzi uit Roosjes herinneringen zijn. Na diens overlijden in 1928 werd de slijperij in kast nr.6 verder gedreven door neven van de Frizzi’s, tot kast 6 gesloopt en een doorgang werd.

Foto hieronder: Sal Mossel die de kast van zijn vader had overgenomen. Hij stierf in een vernietigingskamp.

Zoals de laatste vijf jaar gebruikelijk stelden wij uit de interessantste artikelen in dit weekblad een jaarboek samen dat wat fraaier vormgegeven en aangevuld met extra afbeeldingen als PDF beschikbaar is. Bij de publicatie van Jaarboek 2018, eerder dit jaar, meldden wij al dat we hoopten 2019 nog voor het eind van 2020 online te hebben... en ziedaar! Wederom 8 opstellen die u best nog eens wilt lezen.

Klik de omslag om in te zien

Filmbeelden van het Amsterdam rond 1930. Duur 2 min 47.

Klik de afbeelding om te kijken

De gevelstenen bevinden zich op de volgende locaties:

Granaatstraat 1 - G
Oude Braak 21 - O
Elandsstraat 101 - E
Driehoekstraat 4 - D
Entrepotdok 26 - E
Karthuizerstraat 157 - K
Ehrlichstraat 2 - E
Rokin 22 - R
Seranggracht 10 - S
Teerketelsteeg 2 - T

Wat de gevraagde zin GOEDE KERST opleverde. Met andere woorden: ‘Daan en Opa Daan, alsook de hele cast, wensen alle Mokumologische Bakkerianen een héle Goede Kerst!’

Goede oplossingen kwamen van: Robert Raat (‘matilde-kerststol-winnaar’ van harte!), Adrie de Koning, Anthony Kolder, Jos Mol, Mike Man en Otto Meyer.

Dinsdag 21 december 1920 - Dirigent Willem Mengelberg vertrekt naar de Verenigde Staten. 1920 betekent een wending in zijn loopbaan als dirigent, zijn succesvolle carrière in Amerika. Wat hem niet aanstond was het niet inwilligen van (al) zijn looneisen, de weerstand van de N.V. Concertgebouw tegen zijn eigenmachtig optreden, de strijd met B&W om het beoogde operagebouw op het Amsterdamse Museumplein en zijn gevechten met de fiscus. Mengelberg nam een vaste aanstelling in de VS aan; van 1922 tot 1930 was hij vaste dirigent van het New York Philharmonic Orchestra.
Na 1930 kwam zijn optreden in Amsterdam onder vuur te liggen door zijn pro-Duitse houding. Na 1945 werd hem het werken zelfs onmogelijk gemaakt.

Lees meer...

Donderdag 23 december 1920 - De Gemeenteraad neemt een historische beslissing. Er worden in Amsterdam géén watermeters geïnstalleerd. Een besluit dat tot 1999 is gehandhaafd; toen kregen eerst alle nieuwbouwwoningen een watermeter, behalve flat- en appartementengebouwen die één gezamenlijke meter kregen. Het besluit ze niet te installeren had een kleine kwart eeuw discussie gevergd en over de beslissing om dat alsnog wèl te doen is een hele eeuw gebakkeleid.

Hieronder weer een keuzemenu naar oude afleveringen van het jaar 2020. De keuze 2014 t/m 2019 leidt naar de laatste aflevering van het betreffende jaar, met onderaan een eigen menu voor dat jaar.

Aanmelden voor deze digitale uitgave    -    Afmelden voor deze digitale uitgave