Digitaal weekblad Theo Bakker's Domein

Op de Noordermarkt kwam ik Henk van Haarlem tegen. Omdat we allebei nogal bedreigend droog stonden, slierden we een bruin café binnen om de binnenboel te vernatten en even bij te ouwedozen. Toen we goed en wel aan onze kalebassies zatten te sippen, kwam een lange meneer met een lange leren jas en glad achterovergekamd haar binnen, bestelde een blonde jongen en keek rond.
‘Hee Henkie, tijd geleeë joh, hoe gaat ie?’
‘Sjonge, Cas, je ziet er goed uit, ouwe spuiter!’ En Henk vervolgde: ’Mag ik je even voorstellen Gijssie, dit is me ouwe maatje, Cas, Cas Cannegieter, bijgenaamd “de Spuiter”.’
“De Spuiter” schoof met zijn vaassie hopsap aan bij het tafeltje van Henk en mij.
‘Hoezo, De Spuiter?’ vroeg ik. ‘Nou dat zit zo… ach…, Cas legt het zelf wel effe uit.’
En dat deed Cas.
Cas Cannegieter: ‘Ik was in mijn jeugd altijd een zich nogal roerend straatjochie. Toen ik ondanks al mijn gesteggel de diverse scholen, tot ongeloof van mijn omgeving, min of meer had afgerond, schreef ik me in bij de politie-academie te Sloten en werd straatbrigadier. Omdat ik nog wat bij wilde verdienen en wel hield van een verzetje, gaf ik me vaak op voor overwerk en bijzondere verrichtingen. Met name als er vette rellen in de Amsterdamse binnenstad waren, rukte stoere Cassie uit, gewapend met zijn gummiknuppel, of met honden, om rechtsom of linksom, de orde te herstellen en het tuig in de dronkemanscel te smijten. Moesten extreem rellerige demonstranten uit elkaar gedreven worden, en werkte dat maar mondjesmaat, dan werd het waterkanon ingezet.

En dat was spekkie naar Cas’ bekkie, dat vond ie leuk en dat kon ie goed! We hebben de beste waterkanonnen ter wereld, weet je. Gouwe jaren waren dat, álle bekende Mokumse rellen, daar was Cassie onderdeel van! Tot…’
‘Ja…,tot?’ vulde ik aan.
Henk: ‘Tot stoere Cassie op onzachte wijze een damkeitje tegen zijn knar kreeg. ‘ Cas: ‘Ja dat was een half jaartje in de reffalledaassie.’
‘En toen?’ vroeg ik, steeds nieuwsgieriger wordend.
‘Toen werd ik brandweer te water! Mét….kanon! Maar nu niet om irritante provo’s te benatten, maar om ervoor te zorgen dat een fik te water, professioneel gedoofd werd! Gericht richten, zeg maar. Misschien weet je nog van die brand bij C&A Damrak in 1963? Daar moest de Jan van der Heyde, de beroemde Mokumse blusboot, natuurlijk bij helpen!! Het vroor dat het kraakte, dus de Jan moest eerst het ijs kraken om er goed voor te liggen, en na het spuiten, gericht spuiten zogezeid, hingen de meterslange pegels aan het arme C&A-gebouw.‘ ‘Ik wil nog effe dit zeggen: in Italië hebben ze de alleskunner Leonardo da Vinci, maar in Mokum hadden we de Noordelijke Leonardo, de alleskunner Jan van der Heyde, die kon zeer fraai schilderen, maar ontwierp ook straatlantaarns en vond de brandspuit uit! Tsaar Alexander wilde hem wel in Moskou hebben, doch Jan wilde niet, maar verkocht nog wel even wat brandspuiten aan de beduusde Tsaar.‘

Waar is dit?

Bij welke fabriek hoort de schoorsteen in de verte?

Waar is dit?

Welke straat/weg is dit?

Welke brug is dit?

Waar is dit?

Weet u waar dit is?

Wat beeld ik uit?

Waar bevind ik mij?