Digitaal weekblad Theo Bakker's Domein

Na de HBS ging ik eind jaren zestig studeren aan de Academie voor Lichamelijke Opvoeding aan de Nicolaas Maesstraat. Ten minste, daar was de gymzaal en de collegezaal. Voor veel activiteiten moest je de halve stad affietsen, omdat atletiek nu eenmaal werd gedaan op het Olympiaplein, roeien onder de Berlagebrug, boksen in de Beethovenstraat, schermen in de Palmstraat en zwemmen in het het Heiligewegbad. Dat waren heerlijke tijden, te meer daar je de gekste mensen ontmoette, die ook nog eens zeer professioneel in hun vakgebied waren. Zo kreeg ik mijn eerste judolessen van de wereldkampioen Anton Geesink zelf en zwemlessen van zwemkampioen Jan Jiskoot. In mijn klas zat Europees kampioen Rudi Lubbers, dus….opeens sta je te boksen met zo iemand, Rudi Lubbers, die zelfs overeind bleef bij het gevecht tegen Muhammed Ali! In mijn klas zat ook de Volendamse Nico Out die jeugdkampioen turnen was en we trainden in de turnhal aan de Nieuwe Passeerdersstraat, waar nu Jeugdtheater De Krakeling zit. Turnen was ook mijn specialiteit en Nico Out en ik kwamen altijd de turnles binnen, al wandelend op onze handen. Zwemmen deden we in het Heiligewegbad. Wat daar zo leuk aan was, was, dat dat midden in het centrum lag. Het gevoel dat een er apart mooi wereldje is achter een poortje of deurtje. Ik had dat al bij de kerk De Papegaai in de Kalverstraat. Je gaat door de kerkdeur en ineens sta je niet meer in de overvolle winkelstraat maar in een mooi en indrukwekkend gebouw met een aparte sfeer. Dit soort gevoel heb je ook bij het Begijnhof en andere hofjes… en dus ook met de Rasphuispoort, waarachter het zwembad ligt.

De lessen zwemmen en duiken etc. hadden we op de woensdagmiddagen. Op zaterdag ging ik er ook wel heen, alleen of met een vriend. Op de duikplank stond er op de zaterdagen vaak een grote massieve vent te veren waarna hij met een tweedubbele salto in het bad plonsde. Ik weet nog dat mensen mij aanstootten en zeiden dat het hier ook een wereldkampioen judo betrof, te weten Wim Ruska. Eén keer was ik boven aan de duikplank en daar stond toevallig net Wim Ruska. ‘Ga maar hoor,’ zei hij uitnodigend, dus draaide ik een saltootje achterover. Een andere keer zei hij: ‘Kom op, we doen samen een salto!’ Voor ik wist, wat er gebeurde, tilde de sterke Wim mij op en plantte mij op zijn brede schouders. ‘Even gaan staan,’ zei hij. Daar stond Wim Ruska. Kaarsrecht op het uiteinde van de duikplank en ik stond een beetje bibberig op de schouders van deze kampioen. ‘Ik laat me voorover vallen, en jij beweegt gewoon mee, en als we los zijn, draaien we nog een saltootje voorover, gesnopen?’ Daar gingen we, Wim liet zich voorover vallen en ik moest wel mee, hij had zijn handen rond mijn onderbenen en toen we halverwege horizontaal in de lucht hingen, riep hij keihard: ‘Nu!!’ En daar draaiden Wim en ik synchroon een salto voorwaarts. Gelukkig zwommen er geen mensen onder ons. Wat een gebouw! Wat een sporters! Ik genoot ervan en ik heb er nog steeds fijne herinneringen aan. Jammer dat het bad moest wijken voor de Kalvertoren!

Waar is dit? (gracht, brug en dwarsstraat)

Welke brug (nummer) is dit?

Heeft de brug ook een naam?

Wat is het adres van dit pand?

Welke vereniging heeft sterk zijn stempel op het pand en dat rechts daarvan gedrukt?

Waar is dit?

Waar staan deze huizen?

Waar staat dit grappige diertje?

Wie maakte het?