weekblad-logo

week 24-2022

Fotoquiz eerste

De snelste met het goede antwoord op de foto van vorige week was Ria Scharn. De nieuwe opgave komt dan ook van haar.
Zij voert een huizenblok op waarvan slechts enkele delen bewaard zijn gebleven en waarvan de rest ten prooi viel aan 'vernieuwingsdrang'. Voor het zover was, lag een deel van de afbraak er decennialang als een bouwput bij, compleet met schutting. De vraag is:

Waar is dit?

Oplossingen via deze link

Foto: Stadsarchief Amsterdam

Oplossing vorige week

Zelfs een deelnemer die hier jaren vlakbij gewoond heeft, wist van het bestaan van dit steegje en de binnenplaats niet af. Zoals gezegd heeft de steeg geen naam en nummert gewoon op de Plantage Muidergracht. De binnenplaats heet Montefiorepark maar nummert ook als Pl.Muidergracht 35-49. Met 'park' had die binnenplaats niet veel te maken. In "Amsterdam, die grote stad" verbaast Henri Polak zich al over de naam. Park en steeg fungeerden destijds wel als achteruitgang van de Hollandse of Joodse Schouwburg. Aan het eind van de steeg staan inderdaad de achterkanten van huizen aan de Plantage Middenlaan. In één van de huizen op het park was op de bovenverdieping de kleine synagoge van de vereniging Bedek Habajith.
Lees meer bij JoodsAmsterdam
Alle oude bebouwing op het park is 1979-'86 afgebroken.

Foto: Stadsarchief Amsterdam
Onder: Google Maps

Goede oplossingen kwamen van Ria Scharn, Mike Man, Jos Mol, Hans van Efferen, Anneke Huijser, Kees Valentijn, Arjen Lobach, Aschwin Merks,

Fotoquiz: Piet's keuze

De keuzefoto betreft deze week een locatie binnen de Singelgracht.

Niet te geloven, dit beeld. Moet je nu zien! De vraag is:

Aan welke straat/weg/kade staan de huizen op de achtergrond?

Laat het ons weten via deze link

Foto: Stadsarchief Amsterdam

Oplossing: webmaster's keuze

 
De goede beschouwer zag een brug in deze straat en die heeft het nummer 90. Ze ligt over de sluiskolk die de Lijnbaansgracht met de Singelgracht verbindt t.h.v. de Weteringstraat. We zien hier een nog prille Weteringschans richting Weteringcircuit en het Commiezenhuisje rechts blijft net buiten beeld. De brug is er nog steeds maar dermate breed en vlak dat u niet in de gaten heeft dat u over een brug rijdt. Tijdens de vaartocht met Carol afgelopen maand zijn we er nog onderdoor gevaren. De bomen rechts horen bij het Eerste Weteringplantsoen. Misschien ontdekte u in het hoekpand dat van Carl Denig?

Foto: Stadsarchief Amsterdam

Goede oplossingen kwamen van Marike Muller, Kees Huyser, Arjen Lobach, Mike Man, Anneke Huijser, Ria Scharn, Jos Mol, Hans van Efferen, Anthony Kolder, Kees Valentijn, Aschwin Merks,

Heeft u ook een opvallende foto gevonden?

Laat ons meegenieten en stuur hem naar de redactie. Het onderwerp kan zich zowel binnen als buiten de Singelgracht bevinden. Wij verwachten wel een niet alledaags beeld dat ook niet-buurtbewoners toch wel eens op het netvlies kregen. Graag via deze link en alléén via deze link a.u.b. Blijf sturen!

Fotoquiz Wat? Waar?

Wij zagen deze foto nog niet eerder in de Beeldbank. Niet goed opgelet? Of toch nieuw?

Onze vragen zijn:

Welk water is dit?
Welke brug is dit? nummer of naam a.u.b.

Laat het ons weten via deze link

Foto: Stadsarchief Amsterdam

Oplossing vorige week

 
We zaten wat vastgebakken aan een bepaalde hoek van de stad. Na de Plantage Muidergracht van Maaike staan we hier aan de Nieuwe Keizersgracht en voor de foto van Carol de Vries slaan we even de hoek om. Dit is het Rosenthal-May Zusterhuis aan de Nieuwe Keizersgracht 500-568. Dit zusterhuis hoorde bij het Nederlands-Israëlitisch Ziekenhuis, rechts ervan (1885). Dat is vervangen door nieuwbouwhuizen en ook in het zusterhuis wordt nu gewoond. Het werd in 1915 gebouwd door Harry Elte en in 1930 met een verdieping verhoogd. Het grootste deel van de financiering kwam van een gift van het Rosenthal-May Fonds.

Foto's: © Pieter Klein

Goede oplossingen kwamen van Arjen Lobach, Mike Man, Anneke Huijser, Ria Scharn, Otto Meyer, Jos Mol, Kees Valentijn, Hans van Efferen, Hans Olthof, Anthony Kolder, Marike Muller, Aschwin Merks, Peter Waagen,

Met de camera op pad...

Dit vond de fotograaf een plaatje waard. Heeft u dat niet al eens eerder gezien?

Waar is dit?

Laat het ons weten via deze link

Foto: Stadsarchief Amsterdam

Foto van vorige week

 

Volgens de officiële stadskaart van Amsterdam heet dit water Nieuwe Keizersgracht. De gebouwen aan de overkant staan aan de Plantage Muidergracht. In feite is dit het Zeeman laboratorium op nr.4. De meeste bomen horen bij de Hortus Botanicus.

Foto: © Carol de Vries

Goede oplossingen kwamen van Arjen Lobach, Kees Huyser, Peter Waagen, Mike Man, Kees Boas, Anneke Huijser, Fons Baede, Jos Mol, Ria Scharn, Adrie de Koning, Marike Muller, Hans Goedhart, Hans van Efferen, Anthony Kolder, Kees Valentijn, Han Mannaert, Aschwin Merks,

Hulp gevraagd...

 

Ga er maar aan staan... alle sloppen in de stad vergelijken met deze foto. U heeft een klein beetje houvast aan de gevel aan het eind van de gang; het is namelijk een voorgevel, dus is haaks op de gang van de foto nog een gang of steeg.

Weet u waar dit is?

U kunt de foto weer klikken voor de maximale resolutie.

Laat het ons weten via deze link

Foto: Stadsarchief Amsterdam

...nog meer hulp gevraagd...

 
Maarten Helle is benieuwd of iemand deze foto kan thuisbrengen. Wij mogen geen grotere afbeelding laten zien vanwege reproductierecht van de familie Van Dijk en vragen u op het postzegeltje te klikken om hem in de Beeldbank beter te bekijken. Als u weet waar dit is, laat het ons weten via deze link.

Foto: Stadsarchief Amsterdam

Hulp gevraagd... en gekregen

 

Ook deze foto staat weer twee keer in de Beeldbank, maar beide zonder adequate beschrijving. Velen herkenden hierin de Raamgracht met aan de overkant de huizen 2 t/m 12. De brug links is nr.226 over de Groenburgwal en die in de verte is nr.225 in de Kloveniersburgwal.

 

Foto: Stadsarchief Amsterdam

Hulp kwam van Eric-Jan Noomen, Kees Huyser, Anneke Huijser, Kees Dalmeijer, Arjen Lobach, Fons Baede, Ria Scharn, Mike Man, Paul Graalman, Harry Snijder, Jos Mol, Hans van Efferen, Aschwin Merks,

redactioneel

Een nieuwe doorvaart van Amstel naar IJ

Hierboven een tekening van de Nieuwe Herengracht met de Hortusbrug, een welfbrug met vijf doorgangen

In 1875 werd een omvangrijk werk aanbesteed dat de stad een vermogen kostte. Het was slechts een enkeling duidelijk wat het nut of noodzaak ervan was. Begin 19de eeuw was de Nieuwe Prinsengracht ingericht voor de doorvaart van grotere schepen die van de Amstel naar het IJ wilden geraken en verdween de laatste vaste brug in de Weesperstraat. Terwijl de andere hoofdgrachten ten oosten van de Amstel fraaie gemetselde boogbruggen kregen, waren die in de Prinsengracht nu allemaal beweegbaar. De Nieuwe Prinsengracht eindigde in de Rapenburgergracht en van daar moesten de schepen via de Rapenburgersluis naar het IJ, c.q. Oosterdok varen. Dat veranderde in 1826 door het afsluiten van het westelijke deel van de Rapenburgergracht voor de Rijks Entrepot. In 1875 werd het beweegbaar maken van alle bruggen in de Nieuwe Herengracht in opdracht gegeven met diverse aansluitende werkzaamheden ter verbetering van de doorstroom van de scheepvaart.
Er waren meerdere oorzaken waarom dit nodig was en we doen ze hieronder (en in deel 2) één voor één uit de doekjes.

Hieronder een kaart (fragment) van de Rapenburgergracht en de Nieuwe Vaart - ±1830

 
In 1827 werd de helft van de Rapenburgergracht tot Rijks Entrepotdok verklaard, uitgerekend dat deel waar de scheepvaart van Nieuwe Prinsengracht naar de Rapenburgersluis gebruik van maakte. Toen moesten de schepen omvaren via de Amstel, Zwanenburgwal en Oudeschans. Dat leverde veel oponthoud op en was voor het stadsbestuur aanleiding om naar alternatieven te zoeken. Dat werd gevonden in het bevaarbaar maken van de Nieuwe Herengracht voor schepen met staande mast, wat impliceerde dat de twee vaste welfbruggen daarin vervangen moesten worden door beweegbare: brug 238 (Weesperstraat; op tekening links) en brug 239 (Hortusbrug; zie tekening boven).

 
Direct aan de Amstel is nog een brug 237 (nu: Walther Süskindbrug) maar na het leven begonnen te zijn als vaste jukkenbrug was die in de 19de eeuw al beweegbaar (foto links) als enkele wipbrug. In de 20ste eeuw is daar een dubbele wip van gemaakt die dit jaar 2022 van een nieuw bovenwerk is voorzien.

 
In 1875 werd brug 238 aangepakt, de drie-boogs welfbrug afgebroken en vervangen door een dubbele basculebrug zoals op de prentbriefkaart hierboven is te zien. Links is het Jonas Daniël Meijerplein. Deze nieuwe brug lag er niet lang. Eerst de paardentram maar daarna dringend de elektrische tram eiste aanpassing van de brug en het werd in 1905 een ijzeren ophaalbrug van 7,24m breed. Die breedte werd in 1931 vergroot tot 10 meter. De uitleg van de Weesperstraat tot toevoerweg naar de IJtunnel maakte verdere aanpassing nodig en de ophaalbrug werd vervangen door een brede basculebrug die de naam M.S. Vaz Diasbrug kreeg.

Foto linksonder: verbreding 1931 met noodbrug er achter - rechtsonder: huidige brug, foto Wikipedia

 
De fraaie Hortusbrug met vijf doorvaarten moest er ook aan geloven. Ze werd vervangen door een a-symmetrische draaibrug zoals Jacob Olie die eind 19de eeuw fotografeerde (boven). Die brug hield het wonderwel lang uit en werd pas in 1959 vervangen door een basculebrug van enorme afmetingen (1964 geopend). De oude draaibrug kreeg een tweede leven in de Houtmankade over de Van Noordtgracht, tot ook die kade opgenomen werd in de verkeersgekte en vervangen moest worden door een brede basculebrug.

 
De laatste brug over de Nieuwe Herengracht vóór de Rapenburgersluis was de Latjesbrug voor de Plantage Doklaan. Die was ook al beweegbaar en bleef ongewijzigd gehandhaafd tot 1919 toen er een ijzeren ophaalbrug voor in de plaats kwam. In de 60-er jaren werd naar de Latjesbrug de Anne Frankstraat gerooid maar de Pl.Doklaan verloor zijn belang als doorgaande weg en de brug sluit nu aan op de Pl.Parklaan. Hieronder de Latjesbrug in 1920 en 2017 (Foto: Wikipedia).

 
Er veranderde meer aan de bruggen in de buurt. Ten eerste werd de brug van de Pl.Kerklaan naar Hoogte Kadijk in of vóór 1827 verwijderd omdat de Laagte Kadijk douanegebied was geworden. De brug staat op enkele tekeningen zoals die links van Jan de Beijer.
Over de Rapenburgersluis bleef de Scharrebiersluis over de sluiskolk gehandhaafd maar de Kortjewantsbrug over de Schippersgracht werd weggenomen om pas in de 60-er jaren van de vorige eeuw in de Prins Hendrikkade terug te keren. Alweer vanwege de toevoer naar de IJtunnel.
Deze brug over de Rapenburgergracht is in 1987 teruggekeerd als Nijlpaardenbrug (nr.1907).

 
Waarom getrooste Amsterdam zich al die moeite? Dan moeten we weten dat de moeizame weg van de Rijn naar Amsterdam eeuwenlang via allerlei obscure vaarwegen als de Keulse Vaart (ook maar sinds 1825) uiteindelijk via de Weespertrekvaart op de Amstel uitkwam. Vandaar moesten de schepen hun weg zoeken naar losplaatsen in de stad. Dat bleef zo tot het Merwedekanaal in delen vanaf 1892 opengesteld werd. De weg naar de Rijn was nog steeds omslachtig maar kon met grotere schepen bevaren worden. Pas de volledige opening van het Amsterdam-Rijnkanaal in 1952 loste dit voor eens en altijd op.

Boven tjalken met gestreken masten worden door de Keulse vaart gesleept t.h.v. Breukelen; foto: zuiderzeecollectie.nl

 
U dacht dat we er al waren, maar er bleef nog een probleem over. Toen in 1840 de Entrepotsluis tussen Entrepotdok en Nieuwe Vaart werd geopend, konden de schepen weer van de Nieuwe Prinsengracht gebruik maken om langs het (nog halve) Entrepotdok door die sluis naar de Nieuwe Vaart te varen. Net op het moment dat de dierentuin van Natura Artis Magistra in 1837 zijn deuren had geopend en het ene na het andere stuk Plantage opkocht en aan de tuin toevoegde. Die grond was verdeeld over stukken westelijk en oostelijk van die gracht en de verbinding voor bezoekers werd geregeld met een pontje (litho). De directie klaagde nu bij het stadsbestuur steen en been over de misdragingen van bemanningen van schepen die de nacht doorbrachten in de gracht t.h.v. de dierentuin en soms tussen de beesten zelf de 'beest uithingen'. Artis kreeg het in 1864 gedaan dat zij het stuk gracht over hun dierentuin mocht kopen, afsluiten voor de scheepvaart en uiteindelijk dempen op drie grote vijvers na. De beide ophaalbruggen over de gracht in de Pl.Middenlaan en Pl.Doklaan (buiten de dierentuin) werden weggenomen. Ook het deel tussen Pl.Muidergracht en Pl.Middenlaan werd gedempt en daarop werd in 1880 het Panoramagebouw geplaatst en in 1935 weer gesloopt. Dat deel heet sinds 1963 Pl.Westermanlaan.

Na deze opsomming van alle wijzigingen voor de scheepvaart blijven vragen over. Deelnemer Pieter Klein van binnenvaarttaal.nl is naarstig op zoek naar antwoorden en als die er zijn, zullen wij nog met een vervolg terugkomen.

De afbeeldingen bij dit artikel komen uit de Beeldbank van het Stadsarchief Amsterdam, tenzij anders aangegeven

Column: Illustere gebouwen in de hoofdstad

Herinneringen aan een kras hotel
Voor en na school en in de vakanties werkte ik als zestienjarige vaak wat bij. Toppunt was huisknecht spelen in het toenmalige ‘Centraal Hotel Leidsebosje’ (AMVJ-gebouw), waar het loon niet superhoog leek, maar met de fooien van de Amerikanen (één dollar leverde drie-en-een-halve gulden op!; ik verdiende meer dan mijn eigen vader!), kwam mijn spaarpotje aardig vol. Na een zestal weken daar gewerkt te hebben, toog ik op vakantie naar Engeland en besloot het jaar daarop weer bij het Centraal Hotel aan de bak proberen te komen. Helaas hadden ze niemand nodig en fietste ik teleurgesteld langs wat andere gerenommeerde hoofdstedelijke hotels. Bij Grand Hotel Krasnapolsy aan de Dam, werd ik aangenomen als piccolo klasse C. Dat hield in dat de leukste en fooienrijkste handelingen allereerst voor rekening kwamen van de huisknecht, daarna gingen de centjes naar de piccolo klasse A en B en als er dan nog wat rottige werkjes over waren, mocht jij aantreden. Ik was het na drie dagen al zo zat, dat ik mijn baan opzegde en bij een boer ging werken. Wel heb ik genoten van het fraaie Krasnapolsky-gebouw, met zijn unieke wintertuin, billardzaal, toneelzaal etc. etc. Tja, die toneelzaal, daar heb ik nog een mooi lied gezongen, mijzelf begeleidend op de gitaar. Dat kwam zo: ik rommelde wat met allerlei muziekinstrumenten, met name met koperblaasinstrumenten, maar een lied zingen en tegelijk een trompet aanblazen, dat kan alleen Hans Kazan. Dus bleef het bij wat losse gitaarakkoordjes. Met wat vrienden besloten we wat professioneler aan de weg te timmeren en dat resulteerde in een fraai Nederlandstalig lied (youtube-link hieronder), dat wijzelf en onze kennissen en vrienden zo appréciabel vonden dat we besloten mee te dingen naar het Nederlandse Songfestival. Een vriend met een soort van geluidsstudiootje aan huis zou alles op de bandrecorderband zetten. De commissie die over de liederen ging, stuurde de band netjes terug, met het commentaar, dat het lied nog wel een beetje door de beugel ging, maar dat de opname nogal vaag overkwam door het overheersende gekwetter van de parkiet van de man van het geluidsstudiootje.

Ik ging daarna allerlei talentenjachten af in den lande en scoorde regelmatig in de hogere regionen en kwam ook in contact met studiobazen en leuke mededingers (een zingend schoolkind, een goochelaar e.a.). Een keer werd een van mijn komische liederen zo goed ontvangen (Het was in het Polanentheater, en mijn vader vermaakte het publiek met gekke bekken trekken achter mijn rug) dat iemand ons in contact bracht met de tv-maakster Mies Bouwman en Fred Oster. In de tv-studio liepen de tranen over de wangen van Mies en Fred en we zouden in hun tv-show ons lied mogen brengen. Helaas werd alles gecancelled omdat ene Toon Hermans in de show zou verschijnen en dat slurpte tijd. Wel lullig! Ik moest ook een keer optreden in Marcanti. Dat verliep voorspoedig en mijn familieleden en kennissen konden meeluisteren want e.e.a. werd rechtsreeks uitgezonden op de radio. Op een gegeven moment was er een talentenjacht in de Circustent van Toni Boltini; ook dat was best een leuke ervaring. Ook weer samen met mijn vader. In Krasnapolsky trad ik op in de toneelzaal en merkte ik hoe moeilijk het was om contact te krijgen met het publiek…, de zaal leek vanaf het podium één groot zwart gat. Er zaten mensen, dat wel, want je hoorde ze murmelen en klappen, maar verder was er geen donder te zien en de verklikbox deed het niet, zodat je je valse tonen niet kon corrigeren. Alles liep fout bij Kras. Geen goedverdienende baan. Geen mooie liedpresentatie. Maar… het was/is wel een topgebouw! Een kras gebouw!

PS:

Wat me leuk lijkt: Je hebt een klein feessie. Bijvoorbeeld: Je bent twaalf en een half jaar getrouwd o.i.d. Je gaat uit eten en rond tien uur ’s avonds zwaai je een hotelletje binnen. Om acht uur ’s morgens schuift je vriendin c.q. verloofde het gordijn open en roept verbaasd en ontzet: ‘Gijssie, kijk nou eens, we kijken uit op de slaapstulp van Willy en Maxima!' Lache!

Foto's boven: de beroemde wintertuin van Hotel Krasnapolsky in 1900 - detail van de kap van de wintertuin naar een ontwerp van G.B. Salm uit 1880, met schilderijen van vader, zoon en kleindochter Tétar van Elven

Foto's onder: de wintertuin van Grand Hotel Krasnapolsky na de verbouwing - L.W.R.Wenckbach: Warmoesstraat 175-199; op nrs. 175-185 Hotel Krasnapolsky

Foto's boven: interieur biljartzaal van Grand Hotel Krasnapolsky - Krasnapolsky, de toneelzaal waar ik optrad

Foto onder: uitzicht op Het Koninklijk Paleis vanuit hotel Kras

Extra info: In 1865 kocht Abraham W. Krasnapolsky (1838-1912), een Poolse emigrantenzoon, het Nieuwe Poolsche Koffiehuis aan de Warmoesstraat 181. In 1883 werd de zaak onder de naam Krasnapolsky met een hotel uitgebreid. Beroemd werd de Wintertuin met z’n kolossale planten en palmen onder een glazen koepeldak; deze Wintertuin is nog steeds in gebruik. Het hotel is een van de eerste gebouwen in Amsterdam met elektrische verlichting. Krasnapolsky betekent ‘Mooi Polen'

De afbeeldingen bij dit artikel komen uit de Beeldbank van het Stadsarchief Amsterdam, tenzij anders vermeld

 

Nieuwe raadplaat voor week 24

Waar vinden we dit trappenhuis en weet je iets over de stijl?

Waar is dit?
Welke bouwstijl zien we hier?

Laat ons uw antwoord op deze vragen weten via deze link

Foto: hoort u volgende week

 

Oplossing raadplaat week 23

Lange Niezel 12 - Foto: VVAG

De gevelsteen met een vis- of palingfuik is uit de tweede helft van de 16de eeuw. Al in 1547 wordt in een akte ene Olfert in de Fuyck als bewoner op dit adres genoemd. In 1578 was zijn zoon schepen en heette toen reeds Hendrik Olfertszoon Fuyck. De naam op de gevelsteen is dus overgenomen als familienaam. Het pand is in de 19de eeuw grondig verbouwd en voorzien van een klokvormige rollagentop. Tot 1968 was de onderste helft van de steen door de puilijst bedekt. Bij een vernieuwing van de pui werd de lijst verlaagd. De steen was zwaar beschadigd, dichtgeschilderd en door het afhakken van de onderrand was een eventueel onderschrift verdwenen. In 2015 werd de steen opgeknapt en weer van tekst voorzien.

Over de historische betekenis van Olfert in den Fuyck hebben wij een PDF "De Opkomst der Amsterdamse Haven". De naam Fuyck komt er vanaf pag.15 diverse keren in voor. Zijn medestrijder voor de belangen van ondernemers in de Lastage was tijdgenoot Cornelis Boom (van de Recht Boomssloot). Ook die naam ziet u in de PDF regelmatig terug.

Goede oplossingen die bij mij terechtkwamen: Kees Huyser, JosMol, Mike Man, Kees Dalmeijer, Otto Meyer, Anneke Huijser, Adrie de Koning, Marike Muller, Anthony Kolder, Hans van Efferen, Aschwin Merks,

YouTube: Rondje Amsterdam met 'n oude tram

Deze week honderd jaar geleden

 
Dinsdag 13 juni 1922 - Even over tienen reed een flink beladen vrachtauto van Klene's Chocolade- en Suikerwerken langzaam de Huidenstraat in. Bij het passeren van een eveneens flink beladen handkar raakte de naaf van een voorwiel het wiel van de handkar die met een zijdelingse zwieper door de gevel van Huidenstraat 30 in de etalage werd gedrukt. Achter de kar duwde een jongen die met de schrik vrijkwam maar zijn baas die voorop trok, raakte beklemd en brak een arm en een paar ribben. Twee toevallige passanten werden ook door de kar geraakt en één van beide raakte ernstig gewond. In de winkel vlogen de scherven van de spiegelruit rakelings langs het nichtje van de winkelier maar ze kwam er met slechts een licht kras vanaf. Ook de vrachtauto was tegen de gevel belandt maar had er alleen en lekke radiateur en een deuk in een spatbord aan overgehouden. De dreun die het ongeluk vergezelde, had de buurt gealarmeerd en de politie kreeg diverse meldingen, zodat ze met een overmacht aan hulpdiensten uitrukte. De gewonden werden ter plekke door een arts behandeld en alleen de twee beklemd geraakte personen werden naar het BG gebracht. De politie had aansluitend de grootste moeite om de "ramptoeristen" tot doorlopen te manen.

Foto: Stadsarchief Amsterdam (nr.30 is het huis met de erker)

 
Donderdag 15 juni 1922 - Er komt een einde aan de Rijksschippersbeurs in Amsterdam. Door het hele land zullen ze één voor één opgeruimd worden. Dit overheidsingrijpen is van korte duur geweest want de beurs is in 1917 ingesteld, nadat Amsterdam op eigen houtje al in 1915 een schippersbeurs in het leven riep. Bij KB van 4 mei 1905 stelde de overheid de Staatscommissie voor de Binnenschipperij in, die onderzoek moest doen naar de beste vorm voor een evenredige vrachtverdeling. Na een "gedegen" onderzoek werd de eerste beurs in 1917 ingesteld. Gedegen betekende dat de commissie er zes jaar voor nodig had om tot een advies te komen en de overheid nog eens zes om tot een beurs op wettelijke basis te komen.
Tijdens de crisis van de 30-er jaren werd de opheffing weer teruggedraaid. In 1933 werd een tijdelijke wet door de Kamers gejaagd en keerde de beurs terug.

Foto: Arbeiderspers / Stadsarchief Amsterdam

Oude afleveringen

Hieronder weer een keuzemenu naar oude afleveringen van het jaar 2022. De keuze 2014 t/m 2021 leidt naar de laatste aflevering van het betreffende jaar, met onderaan een eigen menu voor dat jaar.

2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 wk01 wk02 wk03 wk04
wk05 wk06 wk07 wk08 wk09 wk10 wk11 wk12 wk13 wk14 wk15 wk16
wk17 wk18 wk19 wk20 wk21 wk22 wk23 wk24 wk25 wk26 wk27 wk28
 

Aanmelden voor deze digitale uitgave    -    Afmelden voor deze digitale uitgave