Fotoquiz Amsterdam - Theo Bakker's Domein |
Hieronder staat een historische foto of prent van een topografische situatie in Amsterdam en u raadt om welke gebouw, straat, plein, gracht, enz. het gaat. Hieronder staat ook een link, waarmee u de oplossing kunt doorsturen. De eerste goede oplossing wint en stuurt dan, na mijn uitnodiging, de volgende opgave in. De foto of prent haalt u uit de rijke collectie van het Stadsarchief Amsterdam. Uw keuze ligt in principe binnen de Singelgracht of u bent van mening dat elke Amsterdammer de situatie moet herkennen. Als de afbeelding van buiten de Singelgracht is zal dat uitdrukkelijk vermeld worden.
|
De winnaars van de Eindejaarsquiz en week 1 worden in week 2 bekend gemaakt. |

Klik deze link om de Eindejaarsquiz te openen. |
De oplossing van week 51: Nw.Prinsengracht 126/Roetersstraat 1, Scheikundig Laboratorium GU |

Robert heeft een bewerking op de originele foto toegepast, waardoor het niet meteen duidelijk was dat de foto in 1892 door Jacob Olie gemaakt werd. Hij haalde de ongelijkmatig verlopende zwarte rand, zo kenmerkend voor Olie's werk, rond de foto weg.
U moest 't dus helemaal van het herkennen van het gebouw hebben. En dat viel tegen, gezien het geringe aantal inzendingen, waarvan er ook geen enkele goed was.
En dan te bedenken dat de opgaven van Robert Raat zich in 't algemeen in de buurt van de Hortus bevinden.
Zijn raadplaten zijn een hint op zich! |

Het bezoekadres van het 'lab' was Nieuwe Prinsengracht 126. Aan de kant van de Roetersstraat is inderdaad geen ingang te bekennen.
Het Scheikundig Laboratorium werd
gebouwd tussen 1889 en 1891, speciaal voor prof.dr. J.H. van ‘t Hoff (1852-1911). De UvA gebruikte het gebouw de laatste jaren als dependance (bibliotheek, opslag) van het Geologisch Instituut Nieuwe Prinsengracht 130 als onderdeel van het Van 't Hoff-laboratorium.
De Vrije Universiteit had in de DeLairessestraat haar eigen schei- en natuurkundig laboratorium. |

Op 7 november 1987 woedde er een hevige brand in het gebouw. Ondanks initiatieven om het neo-renaissancegebouw te behouden is het uiteindelijk toch gesloopt en staat er nu een nieuwbouw van het soort waar alleen architecten vrolijk van schijnen te worden.
Deze foto is recent door Robert Raat gemaakt. |

De Roetersstraat is de in 1873 gedempte Roetersburgwal. De nieuwe straat kwam midden op het Nieuwe Werkhuis uit en de straat moest daar met een enorme slinger omheen en over het Weespereiland en de enige brug over de Muidergracht op de Plantage Kerklaan uit zien te komen.
De voormalige vuilnisbelten werden het terrein voor de Gemeentelijke Universiteit, waaronder het Scheikundig Laboratorium dus ook viel. |
Deze week honderd jaar geleden |
Vrijdag 2 januari 1914 treedt Theodorus Marinus Roest van Limburg aan als nieuwe hoofdcommissaris van politie te Amsterdam.
Normaal gesproken zou daar in deze kolommen geen aandacht voor zijn, maar deze politieman leidde het korps door de Eerste Wereldoorlog en was in 1917 hoofdcommissaris tijdens het ‘Aardappeloproer’ in de hoofdstad. Dat sloopte de man dermate dat hij in februari 1919 op 53-jarige leeftijd om gezondheids-redenen zijn functie weer neerlegde en naar De Bilt verhuisde.
Roest van Limburg begon zijn carrière als militair, waar hij via de KMA opklom tot kapitein der Artillerie. De geboren Rotterdammer liet zich in 1908 door burgemeester A.R. Zimmerman overhalen hoofdcommissaris van de Rotterdamse politie te worden, als opvolger van W. Voormolen. Daar trok hij de aandacht door modernisering van zijn korps en de instelling van een afdeling ‘zedenpolitie’. Zijn sociologische en psychologische benadering van het politiewerk trok de aandacht. Hij had ook nog een drietal publicaties op zijn naam staan. Hij voerde de strijd tegen de prostitutie op een nieuwe manier en als klapstuk installeerde hij de eerste vrouwelijke politiebeambte, die juist in die afdeling geruchtmakend werk verrichte.
Een eerdere poging van het Amsterdamse korps hem voor een aanstelling in die stad te strikken sloeg hij af, maar eind 1913 zwichtte hij voor een vorstelijk salaris en volgde hij H.S. Hordijk op. Die was op z’n 53ste ‘opgebrand’ en had ontslag gevraagd. Dat Roest van Limburg precies dezelfde weg zou bewandelen kon hij toen nog niet bevroeden.
|
Begin 20ste eeuw had het Amsterdamse politiekorps een slechte naam en kon wel een nieuwe aanpak gebruiken. In het recente novembernummer van Ons Amsterdam wordt een boekje opengedaan over het politieoptreden in ’t algemeen en dat ter gelegenheid van de inhuldiging van koningin Wilhelmina in 1898 in ‘t bijzonder. Bij het minste geringste greep de politie hardhandig in, de wapenstok in de linker- en de sabel in de rechterhand. Het Palingoproer is daar een overtuigend voorbeeld daarvan. Het feit dat Roest van Limburg het Aardappeloproer niet met eigen personeel aankon en het leger nodig had was een persoonlijke nederlaag voor hem.
Wij zijn geneigd te geloven dat de Eerste Wereldoorlog aan onze voordeur voorbij ging, maar dat gold alleen voor het oorlogsgeweld. De schaarste en rantsoenering van voedsel sloeg ook hier toe, omdat de producenten hun waren liever tegen absurde prijzen aan oorlogvoerende landen verkochten. Dat leidde in 1917 in Amsterdam tot het Aardappeloproer (foto), waarbij 9 doden en 114 gewonden vielen.
In 1908 werd Roest van Limburg lid van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde en in 1935 werd hij benoemd tot officier in de Orde van Oranje Nassau. Hij stierf in datzelfde jaar 1935, op 69-jarige leeftijd. |
>
Oude afleveringen |
Weeknummers die dit jaar nog moeten verschijnen betreffen opgaven van vorig jaar.
Het heeft geen zin oplossingen van oude quizvragen in te sturen. De uitslagen zijn immers al gepubliceerd. |
Als snelheid belangrijk is zou het prettig zijn als u precies wist wanneer de nieuwe opgave geplaatst wordt. Dat kan ! U kunt zich op de mailinglijst laten zetten via deze link. |