Componist, violist, Amsterdammer
Een van mijn vorige columns handelde over het belang van de Amsterdamse vioolbouwers. Daarbij werden diverse bouwers genoemd die violen bouwden van het niveau van een Stradivarius. Daarbij heb ik vergeten de Italiaanse violist en snarenmaker Locatelli te vermelden. Bij deze dan. Pietro Antonio Locatelli werd geboren in Bergamo maar was een groot deel van zijn leven Amsterdammer. Als vioolvirtuoos, muziekleraar, componist, improvisator, uitgever en ook snarenhandelaar woonde hij lange tijd in de Nederlandse hoofdstad. Aan de Prinsengracht 506 bevindt zich nog steeds een gedenksteen met de tekst: "Hier leefde en werkte de grote componist en violist Pietro Locatelli”, geplaatst door zijn geboortestad Bergamo in het tweehonderdste jaar van zijn dood.
Locatelli was tijdens zijn leven behoorlijk succesvol: rond 1750 had hij een aanzienlijk kapitaal vergaard, wat hem de bijnaam 'De Italiaanse Spaarpot' bezorgde. Desondanks leed Locatelli een teruggetrokken bestaan.
Foto's uit de verkoopbrochure van de makelaar
Goede oplossingen kreeg ik van Adrie de Koning, Arjen Lobach, Kees Huyser, Mike Man, Anneke Huijser, Peter Waagen, Jos Mol, Otto Meyer, Hans van Efferen, Hans Smit, Robert Raat en Anthony Kolder.
Hulp gevraagd, de oplossing
De fotobeschrijving hintte naar een bioscoop. Op zoek naar bioscopen kom je dan uiteindelijk terecht bij Rialto aan de Ceintuurbaan. In 1920 liet filmliefhebber Anton Pieter du Mée - vertegenwoordiger in chocolade – deze bioscoop bouwen. Hij richtte zich vooral op de buurt en op kinderen, met de nadruk op verantwoorde films. In de jaren 60 en 70 liep het filmtheater niet goed meer; er dreigde een sluiting. Een groep cinefielen verenigd in de Stichting Amsterdams Filmhuis kon met behulp van de gemeente in 1982 het pand overnemen en laten renoveren. Rialto bestaat nog steeds en vertoont de ‘betere films’ en documentaires.
Het torentje staat op het hoekpand Ceintuurbaan 354 / Tweede Van der Helststraat.
Hulp gevraagd, de nieuwe
Boer Piet de Jong met koeien en borden in Amsterdam, zegt de beschrijving ietwat cryptisch. Het lijkt mij dat hij ergens aan de stadsrand loopt te protesteren. Er waren destijds nog heel wat boerenbedrijven in de polder. Ik kan die ‘borden’ op de twee koeien helaas niet lezen, dus het blijft gissen naar deze eenmansprotestactie. Waar is dit en als extra vraag: kan u achterhalen waartegen De Jong protesteert?
Op woensdag 23 september 1925 komt de radjah van Patiala, broer van Bhupinder Singh, de gedelegeerde bij de Volkenbond en Maharadjah (koning der koningen) van Patiala, voor een kort bezoek aan Amsterdam in het Amstel Hotel aan. Het gezelschap telt tien personen maar daarvoor wordt de hele eerste etage van het hotel afgehuurd. Voor de bewaking van de hoge gasten is een agent van de Amsterdamse politie plus een Engelse politieagent meegekomen, net als de lijfarts van de familie en een eigen kok die van de hotelkeuken gebruik kan maken. De radjah komt uit Berlijn en zal binnenkort weer via Den Haag - voor een bezichtiging van het Vredespaleis - doorreizen naar Parijs. De radjah bezocht op woensdag de diamantslijperij van Eduard van Dam in de Ruysdaelstraat. Ook het bezoek aan Parijs blijkt achteraf met glimmertjes te maken te hebben. Voor zijn broer bestelt hij bij Cartier voor een vermogen aan juwelen, met als belangrijkste het Patiala collier. Het bestond uit vijf snoeren met 2930 diamanten en robijnen, waaronder de 350 karaats De Beers diamant. In 1925 was het de grootste order die Cartier ooit zou ontvangen. Het collier verdween in 1948 uit de schatkamer van de maharadjahs en dook in onderdelen op verschillende veilingen weer op.
Op de onderste foto draagt zijn opvolger Yadavindra Singh het collier, met andere woorden: het collier was voor de maharadjah zelf.
Vreemd genoeg was de paal met schijnwerpers, waarmee het paleis wordt verlicht, de spoiler op deze foto. We kijken hier naar Dam 4, ooit gebouwd voor de kledingwinkel 'Magazijn Nederland' van de familie Kattenburg, nu een vestiging van H&M. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was in de winkel een wervingsbureau van de Nederlandse SS. De grote boogramen boven de winkel met het gehate logo van de SS moesten het na 5 mei 1945 ontgelden.
Eerste melding: 09:11 uur
Goede oplossingen kwamen van Kees Huyser, Anthony Kolder, Robert Raat, Simon Claessen, Ria Scharn, Peter Waagen, Marike Muller, Kees Leseman, Mike Man, Jos Mol, Adrie de Koning, Arjen Lobach, Hans van Efferen,
De tekst doelde op de foto die Breitner rond 1900 van de Wagenstraat maakte. Die kreeg in 1909 de toevoeging 'Nieuwe' omdat er vlakbij nog een Wagenstraat was. De straat liep tussen Haarlemmerplein en Brouwersgracht met halverwege nog een zijstraat richting Korte Marnixstraat die in 1909 van Schapensteeg (waar er ook al een van was) in Korte Wagenstraat ongedoopt werd.
De rechter huizenwand werd gesloopt voor de bouw van een tramremise van de GTA (middelste foto). Dit als uitbreiding van de AOM-remise op de Brouwersgracht. Breitner maakte meer sneeuwfoto's van deze omgeving (zoals de onderste foto van Vinkenstraat, gezien naar de Nw.Wagenstraat) die allemaal goed gerekend zijn.
Op de bovenste foto zijn zijstraten aangegeven: H=Haarlemmerdijk, V=Vinkenstraat en S=Schapensteeg
Eerste melding: 09:21 uur
Goede oplossingen kwamen van Anneke Huijser, Ria Scharn, Adrie de Koning, Marike Muller, Mike Man, Jos Mol, Arne Lobach, Hans van Efferen,
Dit is een foto van de Singelgracht ter hoogte van het voormalige bolwerk Sloterdijk met korenmolen De Kraay. Om in de achtergrond de zijkant van de Willemspoort te kunnen ontdekken moest u al het origineel in de Beeldbank vinden, om in te kunnen zoomen.
Het grootste deel van het bolwerk plus de molen moesten verdwijnen in voorbereiding tot het doorgraven van de Brouwersgracht tot de Singelgracht. Dat zou 1890 worden maar de molen verdween al in 1880.
Omstreeks 1726 werd de eerste Kraay vervangen door deze stellingmolen. Op 18 september 1838 brandde hij af en werd herbouwd. Als de eigenaar had geweten dat zijn herbouwde molen maar zo kort zou staan was er waarschijnlijk geen nieuwe gekomen. Tijdens het geharrewar over een passende vergoeding (taxatie van de nieuwe Kraay in 1845 ƒ28000,- en bod gemeente in 1879 ƒ2000,-) stierf de eigenaar en verkochten de erfgenamen de molen voor de sloop. In 1880 is hij afgebroken en in Westbroek (bij Utrecht) weer opgebouwd.
Op de middelste tekening van J.M.A.Rieke
is al een tijdelijke doorbraak van de Brouwersgracht te zien, die in 1893 rechtdoor getrokken is (zie buurtkaart UU links).
Goede oplossingen kwamen van Kees Huyser, Anneke Huijser, Peter Waagen, Anthony Kolder, Adrie de Koning, Robert Raat, Jos Mol, Otto Meyer, Ria Scharn, Mike Man, Kees Leseman, Han Mannaert, Arjen Lobach, Luc Sunter, Hans van Efferen, Marike Muller,
Stef fotografeert Amsterdam
We zijn benieuwd of ook hier een onverwachte hint in schuilt. Wij vonden het zelfs niet de moeite waard om het straatnaambordje te blurren.
© Stef Coronel; bezoek zijn blog
"De dag na het schietincident op de Dam rijden de colonnes Canadezen de stad binnen. Honderden foto's zijn ervan, met uitzinnige Amsterdamse jongelui op de voertuigen rijden ze de Berlagebrug over, de Amstellaan in. Maar een colonne tanks en andere rupsvoertuigen werd ook verder de stad in gefotografeerd, binnen ons doelgebied binnen de Singelgracht. Daar zijn meerdere foto's van, maar wij bedoelen die met de tros jongelui er bovenop.
We zijn benieuwd of u nog meer foto's vindt die aan de omschrijving beantwoorden maar elders zijn genomen. Uiteraard zal uw vindingrijkheid beloond worden met een vermelding"
Dit leek ons best een geslaagde verbouwing van een winkelpand, maar een lang leven was het niet beschoren. Een ijzersterke hint zit in de foto verscholen.
Hiernaar vragen is eigenlijk ook al een hint!
In de Krom Boomssloot vind je op nummer 22 de ingang van de Armeense Kerk. Het is een van de weinige tastbare herinneringen aan de Armeense kooplieden die in de 17e, 18e en begin 19e eeuw naar Amsterdam kwamen. Slechts 800 zouden het er in totaal zijn geweest, maar ze hadden grote invloed.