de IJsbreker
Deze Amsterdammer kocht een perceel bouwgrond in een stadsuitbreiding aan de Amstel, van Singelgracht tot de Grensstraat. Hij wilde voorkomen dat hier hetzelfde gebeurde als aan de overkant van de rivier..., namelijk dat ook hier revolutiebouw gepleegd zou worden. Hij richtte met gelijkgestemden de Bouwmaatschappij De IJsbreker op, die zoveel mogelijk bouwgrond opkocht en andere kopers animeerde hetzelfde doel na te streven als De IJsbreker deed. Met succes. De Weesperzijde met de buurt erachter tot wat nu de Wibautstraat is, blinkt uit in kwaliteitsbouw. Die Amsterdammer? Had u niet verwacht, denken wij. Adolph Wilhelm Krasnapolsky. Begin 20e eeuw kreeg hij gezelschap van Wilhelm Hibbeln waarvan niet bekend is of hij bestuurslid van De IJsbreker werd maar wel dat hij grote pakhuizen en fabrieken in de buurt had en talloze huizen voor zijn personeel bouwde. Ook die werden gedegen gebouwd en staan er vandaag vaak nog steeds.
Het merkwaardigste meyn bekent
Aantekeningen uit het dagboek van Jacob Bicker Raye in de periode 1732-1772.
Deze week verder over onlusten en rellen in de stad.
Onlusten en rellen in de stad
Het dagboek van Jacob Bicker Raye maakt een paar keer gewag van de behandeling van sodomieten. Daar had men geen compassie mee, en de bevolking net zo min. Die hielp de overheid desnoods een handje met de vervolging en bestraffing.
Ook blijkt het belagen van een huis en zijn bewoner een volkssport. Hoe rijker het slachtoffer, des te meer buit en des te meer volk er op de been kwam.
Als er niets te halen viel schiep men er genoegen in de woning te vernielen.
U kunt de afbeelding weer klikken voor het origineel in de Beeldbank
Hulp gevraagd, de oplossing
Dat was blijkbaar een lastige opgave. Alleen Mike kwam na allerlei omzwervingen terecht bij de Negende Montessorischool, De Scholekster, Karel du Jardinstraat 74-76. Het vrolijke gehuppel bracht mij op de gedachte dat het mogelijk een Montessori-school was. Dat beperkte de zoektocht naar een school aanzienlijk. Op de achtergrond zien we de achtergevels van huizen aan het Hendrick de Keijserplein. De architectuur deed mij denken aan de Amsterdamse School. Maar dit bouwwerk wordt niet vermeld op de website van Wendingen en verder kan ik geen informatie vinden over de architect.
De enige goede oplossing kwam van Mike Man
Hulp gevraagd, de nieuwe
Willem van de Poll was fotojournalist maar hij verzamelde ook vooroorlogse foto’s. Al zijn foto’s - bijna 30.000! - zijn bij Anefo terechtgekomen. Deze foto uit 1932 lijkt mij gemaakt voor een fotoalbum. Een echtpaar en een familielid of vriendin poseren een beetje onbeholpen, zoals dat destijds wel vaker ging. De kinderwagen is prachtig, al vraag ik mij af waarom het zo’n diepe bak is. Verder valt op dat er ook in de 30er jaren al ‘gaten’ waren in huizenrijen.
Amsterdam 650 jaar
In 1925 bestond Amsterdam officieel 650 jaar. Dat werd groots gevierd, onder andere met een diner voor notabelen in het Paleis op de Dam. Ook was er een dubbele tentoonstelling; zowel in het Rijksmuseum als het Stedelijk Museum. De bekende stadshistoricus Hajo Brugmans maakte hiervoor een boek met 570 afbeeldingen en weinig tekst. Dat werd met enig ceremonieel aan burgemeester De Vlugt aangeboden. Bij gebrek aan evenementen voor de bevolking maakte die er een eigen feestje van, zoals hier in de Spuistraat.
Op donderdag 25 juni 1925 keert de Amsterdamsche Postharmonie terug van een internationaal muziekconcours in Luzern. Ze hebben daar drie prijzen gewonnen en worden bij terugkeer in Amsterdam gehuldigd.
Foto: © Ir. Jan van Dijk / SAA
1. Snelste...
Er wordt nog steeds slecht gelezen. De oplossing Montefiorepark stroomden binnen zonder de tweede vraag te beantwoorden. Anneke Huijser ontdekte het op tijd en verbeterde haar antwoord door te melden dat de achterkanten van huizen aan de Plantage Middenlaan in de achtergrond te zien waren. De binnenplaats heet Montefiorepark maar nummert als Plantage Muidergracht 35-49. Met 'park' had die binnenplaats niet veel te maken. In "Amsterdam, die grote stad" verbaast Henri Polak zich al over de naam. Park en steeg fungeerden destijds als achteruitgang van de Hollandse of Joodse Schouwburg.
Eerste melding: 09:09 uur
Goede oplossingen kwamen van Anneke Huijser, Ria Scharn, Arjen Lobach, Jos Mol, Hans van Efferen, Peter Waagen,
2. Ra-ra
De Amsterdammers vonden 't maar een matig monument dat in 1856 onthuld werd. Eigenlijk ronduit 'naatje'. Drie dagen na de onthulling werd alsnog deze plaat door fotograaf Deutmann gemaakt, dus dit is niet de belangstelling op de dag van de onthulling. Dat was niet zo'n probleem..., de foto was alleen gemaakt als voorbeeld voor een gravure in een tijdschrift en die maker gaf de juiste belangstelling weer, getuige de prent onderaan.
Eerste melding: 09:16 uur
Goede oplossingen kwamen van Anneke Huijser, Arjen Lobach, Kees Huyser, Adrie de Koning, Ria Scharn, Mike Man, Kees Dalmeijer, Jos Mol, Marike Muller, Hans van Efferen, Peter Waagen,
3. Zoektocht
Het was het dankbaarste jaarboek van allemaal, maar tevens een nekbreker. 50 items, elke week één. Week 49 ging over coöperatieve huizenbouw Herengracht 571-581. Zes riante huizen onder één dak.
De fotograaf stond op brug nr.34 in de Utrechtsestraat die nog steeds geen naam heeft gekregen.
Goede oplossingen kwamen van Arjen Lobach, Kees Huyser, Ria Scharn, Anneke Huijser, Anthony Kolder, Jos Mol, Kees Dalmeijer, Mike Man, Adrie de Koning, Marike Muller, Hans van Efferen, Robert Raat, Peter Waagen,
1. Eerste...
2. Ra-ra...
"Alweer een stereofoto en alweer een oudje. Dit keer van een net gedempte gracht waar nu twee mannen parmantig over lopen. Op de achtergrond een plein in een perspectief dat niet gebruikelijk is. Er staat een standbeeld en dat vonden de Amsterdammers zeker niet 'naatje'. Het overleefde een flink aantal herinrichtingen en is niet meer weg te denken uit Amsterdam. En dat terwijl dit beeld op 'n 'koopie' moest en van gietijzer is en niet van brons.
Er zijn van deze stereofoto diverse andere foto's gemaakt met verschillende uitsneden. Allemaal best, zolang mijn beide flanerende mannen er maar opstaan."
3. Zoektocht...
Het volgende (16e) deel van Tim Weisselbergers epos 'Een Eeuw Amsterdam' de geschiedenis van onze hoofdstad in de vorige eeuw. U kunt zien hoe de stad tussen 1898 en 2000 enorm veranderde maar soms ook juist opvallend hetzelfde bleef. De hoofdrol is deze keer voor de Centrale Markthallen.