Siersmeedwerk aan de Amsterdamse bruggen
Een overzicht van de ontwikkeling in brugleuningen door de 19de en 20ste eeuw. Dat 'ontaarde' een dikke eeuw geleden in bruggen in Amsterdamse School-stijl van bruggenbouwer Pieter Lodewijk Kramer. Die kwam eind 1911 in dienst van Publieke Werken op uitnodiging van directeur Ir. Bos en bleef er tot 1951. Hij maakte zo'n 500 ontwerpen voor bruggen waarvan er rond de 220 uitgevoerd zijn. Een flink deel werd in hout gebouwd in het Amsterdamse Bos, waar Gijsbreght u al eens mee naar toe nam. In de stad ook veel vaste liggerbruggen in baksteen met soms kiosken, beeldhouwwerk van Hildo Krop en smeedijzeren hekwerken in de meest fantastische vormen. De fraaiste vindt u over het (Noorder-) Amstelkanaal maar deze Koningssluis mag er ook zijn.
(foto Stadsarchief Amsterdam)
Wederdopers wekten angst voor ondergraving van de macht
De economische opvattingen van de anabaptisten - een Historiek-artikel
In de Lage Landen was de ‘gewone man’ er halverwege de zestiende eeuw beroerd aan toe. Als enigen hadden de wederdopers voor die ellende een economisch en ideologisch alternatief. Dat zouden ze bezuren. Hoe gematigd de meeste wederdopers ook waren, de West-Europese elite voelde zich door hen bedreigd. Dus sloegen de machtigen toe, met veel doden als gevolg.
Hulp gevraagd, de oplossing
(onder redactie van Paul Graalman)
Mike Man kwam al snel met de goede locatie: Keizersgracht 276 – 274 – 272. In geen der panden woonde Hendrik Parson. Het blijft dus een raadsel waarom hij deze panden fotografeerde. De twee linkergevels zijn nog intact, de rechtergevel werd verbouwd en opgehoogd. De verandering – zie bouwtekening - vond plaats rond 1873; Parson’s foto is dus al voor 1873 gemaakt.
De bekende stadsfotograaf C.P.Schaap van Bureau Monumentenzorg omkaderde de drie panden.
U kunt door deze beide foto's vaststellen dat de gevel van Keizersgracht 272 gewijzigd is. Zelfs dat is vastgelegd in de Beeldbank in de vorm van een bouwtekening uit 1873.
Hulp kwam van Mike Man, Jos Mol,
Hulp gevraagd, de nieuwe
(onder redactie van Paul Graalman)
Een in de Beeldbank vergeelde, wat wazige foto van een bouwplaats. De onbekende fotograaf staat op enige afstand, vermoedelijk op een plein. Het lijkt er op dat er panden gesloopt zijn om plaats te maken voor een nieuw gebouw tussen twee al wat grotere gebouwen in. Of was er een pand afgebrand en wordt het herbouwd? Daarachter ligt een straat met niet al te grote huizen en dwars daarop een pakhuis. Wat werd hier gebouwd en waar?
100 jaar geleden
Op vrijdag 1 februari 1924 wordt een nieuwe telefooncentrale in Oud-Watergraafsmeer in gebruik genomen. De in 1923 gebouwde centrale staat in de Kamerlingh Onneslaan 1, naast Park Frankendael. Het gebouw is naar ontwerp van PW-architect Albert Boeken in zijn versie van de Amsterdamse School. Toen in 1960 de hoofdingang naar de andere zijde van het gebouw verplaatst werd. kwam daar een omlijsting door Hildo Krop, die van de centrale Herengracht naar hier verplaatst werd.
100 jaar geleden
Nadat de Corporatie der Korenwegers en -meters de locatie in 1921 verlieten is nu op 1 februari 1924 het Korenmetershuis op de Nieuwezijds Kolk ingenomen als Nederlands Persmuseum door de in 1915 opgerichte journalisten-vereniging De Amsterdamsche Pers. Zij zouden hier tot 1949 blijven.
U ziet hier het kantoor van de Stoomvaart-Maatschappij Nederland, Prins Hendrikkade 159, hoek Peperstraat.
De Stoomvaart-Maatschappij ‘Nederland’ (SMN) was een Nederlandse rederij gevestigd in Amsterdam die heeft bestaan tussen 1870 en 1970. In 1970 fuseerde de SMN met enkele andere Nederlandse rederijen tot de Nederlandsche Scheepvaart Unie (NSU), vanaf 1977 bekend als Nedlloyd. In het spraakgebruik stond de rederij bekend als De ‘Nederland’. Het motto van de SMN was ‘Semper Mare Navigandum’ (de zee moet steeds bevaren worden).
Goede oplossingen kwamen van Mike Man, Anthony Kolder, Kees Huyser, Marike Muller, Kees Dalmeijer, Arjen Lobach, Anneke Huijser, Jos Mol, Robert Raat, Adrie de Koning, Hans van Efferen, Bert Brouwenstijn, Peter Waagen, Han Mannaert, Hans Smit,
Goede oplossingen kwamen van Anneke Huijser, Arjen Lobach, Marike Muller, Adrie de Koning, Kees Dalmeijer, Jos Mol, Robert Raat, Ria Scharn, Mike Man, Hans van Efferen, Anthony Kolder, Peter Waagen,
Het café met de gevelsteen was Nieuwezijds Kolk 26. Het staat op deze foto van 1928 al in de stutten en zal in 1930 afgebroken worden om plaats te maken voor kantoor en expeditie van Van Gend & Loos. De gevelsteen uit het café vond een plaats in de nieuwbouw van vG&L tot die in 1994 ook afgebroken werd voor verregaande sloop en nieuwbouw van de ABN, met het gedrocht van Ben van Berkel als hun kantoorpand. Het commentaar op het misbaksel was zo luid dat de ABN het vlot in de verkoop deed en nu plaats biedt aan de politie.
Wat op de quizfoto een riant plein lijkt is de samenkomst van Kolk met de Nieuwezijds Voorburgwal. In de gevelrij op de achtergrond komt de Korte Kolksteeg uit. De gevelsteen heeft nu een plek in de entree van het Inntel Hotel op Nieuwezijds Kolk 19 (foto met pijl naar steen).
Goede oplossingen kwamen van Kees Huyser, Arjen Lobach, Anneke Huijser, Anthony Kolder, Ria Scharn, Marike Muller, Kees Dalmeijer, Jos Mol, Robert Raat, Han Mannaert, Adrie de Koning, Mike Man, Carol de Vries, Hans van Efferen, Maaike de Graaf, Bert Brouwenstijn, Peter Waagen, Hans Olthof,
"Over bruggen gesproken, hier weer één. Alhoewel..., brug? Is dit wel een brug? De brugleuning lijkt onderbroken..., niet compleet. Daarachter is een drukke kade te zien met vaten, karren en nog wat onduidelijke voorwerpen. Vooraan in het water een forse roeiboot. Over het boord liggen zo te zien zakken te drogen. Ik zie twee zijstraten op de kade uitkomen. Bij de voorste valt op dat de meest rechtse huizen niet in dezelfde rooilijn staan als de overige. Iets naar achter, waardoor een flink deel van de zijgevel te zien is. Ter plekke zie ik in de kademuur een onderbreking alsof er een dwarse waterloop aanwezig is, die echter in het plaveisel van kade en steeg niet te vinden is. Ondergrondse verbinding, denk ik.
De hoekhuizen in de voorste zijstraat zijn bijzonder: het linker heeft een afgeschuinde ingang maar de verdiepingen overkragen zodat die gewoon recht zijn. Rechts is een huis met hoge pakhuisdeuren die open staan, maar boven wordt gewoon gewoond. Er loopt zowaar een kip op de kade..."